موسیقی کردی در میان مردم کردستان دارای یک پیوند ناگسستنی با زندگی روزمره مردم است.
پیدایش موسیقی کردی مثل اکثر قوم های دیگر از افسانه های کردی شروع شد که در این قسمت، افسانه ها در قالب ترانه های کردی گفته می شوند. این ترانه ها در فرهنگ کردی به ترانه های دیوانی تقسیم می شوند و بیشتر محتوای آن ها همان افسانه های کردی است، که شکل حماسی دارند.
اولین طلیعه های هنر کردی از بار ادبی و هنر موسیقی حماسه های کردی بودند. مشهورترین کسی که به این نوع موسیقی پرداخته <<کاویس آغا>> بود که ترانه های وی همان حماسه هایی هستند که از گذشتگان بر جای مانده است.
موسیقی حکایت ها و داستان ها
نوع دیگری از موسیقی فولکلور کردی مربوط به حکایت ها و داستان هایی می شود که ترانه های داستانی نیز به دو بخش قهرمانی و دلدادگی قابل تقسیم هستند. در ترانه های قهرمانی به دلاوری ها و مبارزه طلبی های یک قهرمان پرداخته می شود. در ترانه های دلدادگی جنبه های رمانتیک و عاشقانه بین دو شخص بیان می شود که از این میان، ترانه <<زنبیل فروش>> که جنبه عرفانی دارد و ترانه های <<آس و حسن>> و <<خجه و سیامند>> که سرگذشت دو دلداده را بیان می کند، از معروفترین آثار در این بخش هستند.
استاد حسن رسول معروف به حسن سیساوەیی این داستانهای زیبا را با حیران سروده است از معروفترین داستانهای اصیل کوردی میتوان به مَم و زین و خجه و سیامند و.اشاره کرد.
در بخش دیگر موسیقی کردی، کردهای <<سورانی>> برای خود نوع ویژه ای از موسیقی دارند که به آن ها <<گورانی>> می گویند که این نوع ترانه ها در میان کردهای اطراف شهرستان ارومیه و کردهای ترکیه (شمال) <<لاوژه>> گفته می شود و این نوع گورانی ها ریتمی به نام <<قه تار>> دارند که پژوهشگران بر این باورند ریشه این واژه از واژه زرتشتی <<گاتا>> گرفته شده که در اوایل، مربوط به یک سری نیایش ها و مراسم مذهبی بوده است.
های ,ها ,ترانه ,موسیقی ,کردی ,نوع ,ترانه های ,ها و ,های کردی ,می شود ,این نوع